First topic message reminder :

Ketu postoni te gjith poezite tuaja ne lidhje me dashurine

Si të dua unë ty?
Lermë të ta tregoj: Të dua me tri dimensionet e shpirtit, të dua thellë, jo me cektësinë e flirtit. Sidomos kur je larg e s'ta them dot me gojë. Të dua deri në fund të qenies, me jetë, sa ç’duhet e përditshmja, e domosdoshmja, sa ç’duhet dielli, uji, nëna
apo foshnja; sa ç’lufton njeriu për një të vërtetë.

Ajo- Syte mos ti pafsha!
Ai- Ne fund te botes shkofsh!

Ajo- As ne mendje mos te vafsha!
Ai- Per mua kurre mos enderrofsh!

Ajo- Merri te gjitha me vete…
Ai- Dhe netet pa gjume…

Ajo i tha: “”
Ai: “Te dua shume!”

Nuk kishte me fal,
e as ceremony.
Ajo e dashuronte
çmendej per te dhe ai.

|Gerhard Pregapuca|

Une pa fryme, une pa force kisha mbetur,
ma pine si nje cigare dashurine,
nuk besoja se nje dite do te takoja,
tani u bere shpirt i shpirtit tim.

Sa te prita, sa te doja,
e su lodha te te kerkoja,
kur u zgjova, kur te preka,
foli shpirti une te gjeta.

Te kam gjetur ty,
ti se di sa shume kerkova une ty,
s do te thoja kurre u lodha,
ti tani, ti je rrahje e zemres time,
bashke me ty le te thinjet jeta ime.

kur me puthe, kur me preke,
kur me flisje, mendoja me vete,
e bertita zemra ime, e kam gjetur gjysmen time. . .

Nëse dhomat e shpirtit tim do vizitoje
Çfarë pretendon se do shikoje?
Cilin përbindësh mendon se fsheh?
Po të zhgënjej, por nuk më njeh.
Nuk ka nevojë për të trokitur.
Hyr, shih, kërko, mbet e habitur
Mure të zbrazët lyer pa ngjyra
Fotografi, por pa fytyra
Diku e hedhur afër shtratit
Është nje kuti e tersit, fatit
E mbushur plotë është me kujtime.
Brenda gjithë historia ime.
Janë fjalët që kam thënë aty,
gjithkush që njoha, perfshi ty.
Gjithcka që bëra, e ç’veç ëndërrova
Vendet ku shkela, ku jetova.
Janë zënkat tona dhe mërite
Janë puthjet netëve pa dritë
Veset e mia që aq urreve
Mërgimi i ngadaltë i reve.
Dënimet që vuajta për ty
Herët kur s’të pash ne sy
Jetët qe pa ty jetova.
Të tjera femra që dashurova
Janë dhe sekretet që s’të kam thënë
E amanetet që kam lënë
Fëmijet që kurrë nuk më lindën
Epshet që vrava se nuk mu bindën
Ka letra, që për ty i shkrova
Në zarfet që kurre nuk dërgova
E nëse gjithcka përmbys do kthesh
Sekretin më të madh do gjesh
Se e kam fshehur në fund fare.
Po nuk e pe, s’ke pare gjë fare.
Nxirre mes duarsh në shtrëngim.
K’të më të shtrenjtin sendin tim.
Balsamin që plagët shëronte,
kur kjo djall jete më kafshonte.
Para fytyrës ngadalë afroje.
Dhe mbylli sytë, pastaj zbuloje.
E kur ngadalë ta kesh zbuluar.
Veç një pasqyrë do gjesh në duar.
Do shohësh veten, reflektim.
Se ishe ti thesari im.

|Charles Baudelaire|

Teoria e zhgenjimit...

I fola eres qe po frynte,
ajo vazhdoi udhen e saj,
here terhiqte e here shtynte,
me dy duar si ta mbaj...?!

Ti je heshtja e une zilia,
ti buzeqesh e un' pelcas,
merr ushqim nga bukuria,
drite mbi ty leshon pa mas'...

Une jam rruga qe ke shkelur,
e te shpuri ty, kudo,
nje asfalt, i vjeter ngelur,
do t'i shmangesh, domosdo...!

Une jam koha qe ti humbe,
ti je dhimbja bashk' me vitet,
jam nje peme, qe ti shkunde,
kerkon kohe qe prap' te rritet...

Eshte vete jeta inteligjente,
E pak dije, la tek une,
Ti je bota transparente,
Je kudo dhe asgjekund...

Bledo L. Ylli